Πρέπει να εκφράσουμε συλλογικά, ως κοινωνία της Αίγινας, την έντονη ανησυχία μας σχετικά με την από 13 Δεκεμβρίου 2012 εξαγγελθείσα πρόθεση της κυβέρνησης να μειώσει (από 90 σε 70 τ. χλμ.) την ελάχιστη έκταση που πρέπει να έχει ένα νησί για να εγκαταστήσει «οργανωμένους υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων» στο, υπό αναθεώρηση, Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό. Να θυμίσω ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είχε έρθει προς συζήτηση το 2008 (επί Σουφλιά) και αποσύρθηκε κατόπιν έντονων αντιδράσεων.
Ως «οργανωμένος υποδοχέας τουριστικών δραστηριοτήτων» ορίζεται η περιοχή που αναπτύσσεται, σύμφωνα με τις ισχύουσες οικείες διατάξεις, προκειμένου να λειτουργήσει κατά κύρια χρήση ως χώρος ανάπτυξης δραστηριοτήτων τουρισμού, αναψυχής και παρόμοιων τουριστικών
δραστηριοτήτων. Με άλλα λόγια, τεράστια τουριστικά συγκροτήματα που λειτουργούν είτε ως ξενοδοχεία (all inclusive κατά κανόνα) είτε ως τουριστικές κατοικίες προς πώληση (μη αξιοποίηση τοπικών εργολάβων κλπ.), χωρίς η τοπική οικονομία να έχει κάποιο όφελος.
Πίσω από τη συγκεκριμένη εξαγγελία των δύο υπουργών (Τουρισμού & Περιβάλλοντος) βρίσκονται συμφέροντα που δεν λαμβάνουν διόλου υπ’ όψιν τους τις ανάγκες και τις προοπτικές των μικρότερων σε έκταση νησιών. Όπως καταλαβαίνετε, η Αίγινα (με 85 τ.χλμ.) εμπίπτει, πλέον, στη διάταξη αυτή, με τον κίνδυνο περαιτέρω υπερδόμησης του νησιού πιο άμεσο από ποτέ, παραβιάζoντας τη φέρουσα ικανότητα του, με συνέπεια την υποβάθμιση της τουριστικής εμπειρίας του επισκέπτη αλλά και την επιβάρυνση -αντί ανακουφίσεως- της τοπικής κοινωνίας (βλέπε την περίπτωση της Ισπανίας).
Μια τέτοια εξέλιξη, μεσοπρόθεσμα βλαπτική για το οικονομικό μέλλον αλλά και τον εσωτερικό ιστό των μικρών κοινωνιών, θα οδηγήσει είτε στην αναντιστοιχία των αναγκαίων υποδομών με την προκαλούμενη δόμηση, είτε στη μη ζήτηση νεόδμητων τουριστικών κατοικιών, είτε στην αλλοίωση οικισμών και τοπίων που αποτελούν το φυσικό κεφάλαιο και το συγκριτικό πλεονέκτημα κάθε νησιού.
Όπως και στη περίπτωση των ιχθυοκαλλιεργειών, η συμμετοχή των τοπικών αρχών στη διαμόρφωση των εκάστοτε αποφάσεων που τους αφορούν είναι καίριας σημασίας. Η κεντρική διοίκηση, όμως, δεν φαίνεται να τη θεωρεί σημαντική, γι’ αυτό και δεν έχει προβεί, μέχρι στιγμής, σε ανάλογη προσπάθεια.
Προσωπικά, αναφέρθηκα στο εν λόγω θέμα στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 23 Ιανουαρίου 2013. Ζήτησα να αντιδράσουμε άμεσα, ως ανώτατο θεσμικό όργανο του νησιού, και να τοποθετηθούμε επίσημα. Δυστυχώς, στις 29 Ιανουαρίου η δημόσια διαβούλευση επί του σχεδίου, άρθρο 11, ολοκληρώθηκε (http://www.opengov.gr/yppol/?p=617) χωρίς να έχουμε πάρει επίσημα θέση. Το επόμενο στάδιο είναι να έρθει στη Βουλή ως σχέδιο νόμου προς συζήτηση και ψήφιση pdf .
Κι ενώ η αρχική πρόταση του σχεδίου νόμου αναφέρεται σε νησιά εκτάσεως άνω των 90 τ.χλμ., υπάρχει έντονη φημολογία και πιέσεις για τροποποίησή της και με κατώτατο όριο τα 70 τ.χλμ (όπως η αρχική πρόταση των Υπουργών). Συνεπώς, είναι πιθανό να δούμε, τα ερχόμενα χρόνια, τις πλαγιές της Πέρδικας και άλλα μέρη του νησιού μας γεμάτες μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα (condo hotels).
Έχει έρθει, λοιπόν, ο καιρός να ασκήσουμε όλοι μαζί, ως πολίτες και θεσμικοί φορείς, μεγαλύτερη πίεση σε όλα τα κόμματα, μέσω των τοπικών εκπροσώπων τους, και να απαιτήσουμε να αποσυρθεί η καταχρηστική αυτή εξαγγελία προς όφελος τόσο της εθνικής οικονομίας όσο και της οικονομίας του νησιού μας.
Πέτρος Πετρίτης
Δημοτικός Σύμβουλος Αίγινας
τ.Πρόεδρος Δ.Σ. Αίγινας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου