Με την ευκαιρία της ημέρας και για να μή ξεχνάμε ότι ο Ερωτας είχε την τιμητική του από τούς πολύ αρχαίους χρόνους στην χώρα μας , με θαυμάσια αποσπάσματα από ποιητές , συγγραφείς , σύγχρονους και νέους . Το κείμενο είνια από τα παλαιότερα σωζώμενα Ελληνικά κείμενα αφού αγγίζουν τα όρια της ιστορίας μας . Προκαλεί πράγματι συγκνηση η ανάγνωση του αρχαίου κειμένου . και βέβαια υπάρχει η σύγχρονη μετάφραση .
Ύμνος του Έρωτος ( από τούς Ορφικούς ΄Υμνους )
Κικλήσκω μέγαν αγνόν εράσμιον ηδύν Ερωτα
τοξαλκή πτερόεντα πυρίδρομον εύδρομον ορμήι
συμπαίζοντα θεοίς ηδέ θνητοίς ανθρώποις
ευπάλαμον διφυή πάντων κληίδας έχοντα
αιθέρος ουρανίου πόντου χθονός ηδ' όσα θνητοίς
πνεύματα παντογένεθλα θεά βόσκει χλοόκαρπος
ηδ' όσα Τάρταρος ευρύς έχει πόντος θ' αλίδουπος
μονος γαρ τούτων πάντων οίηκα κρατύνεις
αλλά μάκαρ καθαραίς γνώμαις μύσταισι συνέρχου
φαύλους δ' εκτοπίους θ' ορμάς από τώνδ' απόπεμπε.
Μετάφραση:
Επικαλούμαι τον μεγάλο,αγνό,εράσμιο,γλυκύ 'Ερωτα,
τον εύτοξον,τον φτερωτόν,τον πυρίδρομο,τον ταχύ σε ορμή,
που παίζει με τους θεούς και τους θνητούς ανθρώπους,
τον επιδέξιο,τον δίφυλο,των πάντων που κατέχει τα κλειδιά,
του ουρανίου αιθέρος,της θάλασσας,της γης,κι όσες πνοές
στους θνητούς πανταγόνες τρέφει η χλοόκαρπη θεά,
κι όσες ο ετρύχωρος Τάρταρος έχει κι ο θαλασσόγδουπος πόντος,
γιατί μόνον εσύ κρατάς το πηδάλιον όλων αυτών ΄
αλλά, μακάριε, με καθαρές διαθέσεις συνδέσου με τους μύστες,
κι απόδιωχνε απ'αυτούς τις φαύλες κι αλλόκοτες ορμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου